ENDOPROTEZA CAŁKOWITA STAWU KOLANOWEGO W LECZENIU ZMIAN ZWYRODNIENIOWYCH
Endoproteza całkowita stawu kolanowego to zabieg wykonywany w przypadku zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego. Wskazaniem do zastosowania tego zabiegu są: dolegliwości bólowe stawu kolanowego na poziomie 6-8 w skali VAS, trwające powyżej 3 miesięcy, bóle nocne oraz brak ustąpienia tych dolegliwości po leczeniu zachowawczym. W niektórych przypadkach wykonuje się ją przy deformacji, niestabilności lub ograniczeniu ruchomości w stawie. Nie kwalifikują się do leczenia operacyjnego przypadki gdy w badaniu diagnostycznym ujawniono zmiany zwyrodnieniowe, jednak pacjent n ie ma objawów choroby.
Operacja wszczepienia endoprotezy całkowitej stawu kolanowego polega na wycięciu zniszczonej części stawu i zastąpieniu jej metalowym odpowiednikiem. Zabieg wykonuje się w niedokrwieniu, to znaczy, że na czas zabiegu do nogi nie dopływa krew. Chirurg ortopeda przeprowadza cięcie na środku stawu o długości około 10-20 cm. Następnie usuwa chrząstkę z kości udowej i piszczelowej. Usuwa też łąkotkę przyśrodkową i boczną. W ten sposób przygotowuje kość pod kształt endoprotezy. Zdecydowana większość protezy jest mocowana na cemencie kostnym, czyli polimetakrylanie metylu. Jest to polimer podobny do tego używanego w stomatologii. Na cemencie chirurg mocuje metalowe części w kształcie wyciętych kłykci piszczelowego i udowego, zastępujące powierzchnie chrzęstne. Pomiędzy te metalowe części chirurg ortopeda wkłada wkładkę plastikową. W niektórych typach protez jest ona na stałe mocowana do metalowej części piszczeli, w innych typach endoprotez może ona wykonywać pewien ruch. Część chirurgów zakłada również na rzepkę plastikowy element.
Operację kończy zaszycie rany.