OPERACJA BRISTOW-LATARJET W LECZENIU NIESTABILNOŚCI STAWU RAMIENNEGO
Operację Bristow-Latarjet stosuje się w leczeniu operacyjnym nawrotowych niestabilności stawu ramiennego.
Leczenie operacyjne niestabilności stawu ramiennego jest uzależnione od stopnia uszkodzenia. Można je podzielić na dwie kategorie: artroskopię i operację na otwarto. Operacje na otwarto wykonuje się u pacjentów, których nie można leczyć artroskopowo. Najczęściej są to osoby, u których, w wyniku kilkukrotnego zwichnięcia, doszło do zaniku obrąbka lub gdy dochodzi do złamania brzegu kostnego panewki. Operacja Bristow-Latarjet jest najbardziej popularną i najczęściej stosowaną operacją w metodzie na otwarto.
Niestabilność stawu ramiennego to zwichanie (podwichanie) głowy kości ramiennej z panewki stawowej, czyli wysuwanie (wypadanie) głowy kości ramiennej z panewki.
Na ogół zwichnięcia pierwszorazowe (czyli takie, które mają miejsce pierwszy raz) występują po urazie, np. w wyniku szarpnięcia do tyłu ręki odwiedzionej do góry. Zwichnięciom tym towarzyszą duże dolegliwości bólowe w czasie ruszania ręką, obrzęk i „niemożność” ruszania chorą kończyną, z powodu dużego bólu oraz nieprawidłowej pozycji stawu.
Jeśli bark będzie zwichał się kilkukrotnie, mówimy, że to nawrotowa niestabilność stawu ramiennego. Najczęściej jest ona wynikiem nieprawidłowego wygojenia się obrąbka i rozciągnięcia lub rozerwania przedniej torebki stawu (struktury łączno-tkankowej otaczającej staw ramienny).
W wyniku zwichnięcia głowy kości ramiennej może dojść do różnego rodzaju uszkodzeń w obrębie stawu ramiennego. Do najczęstszych uszkodzeń zalicza się: uszkodzenie obrąbka typu Bankarta, złamanie Hill-Sachs, załamanie typu Bankarta, uszkodzenie typu SLAP i rozerwanie pierścienia rotatorów. Wystąpienie ponownego zwichnięcia stawu ramiennego, a co za tym idzie pojawienie się nawrotowej niestabilności, jest wskazaniem do operacji.
Więcej informacji na temat znajduje się TU i TUTAJ