SZYCIE ŁĄKOTKI 

Szycie łąkotki bocznej

Najczęściej zabieg szycia łąkotki wykonuje się przy uszkodzeniu łąkotki bocznej. Jest to spowodowane tym, że łąkotka boczna jest mało mobilna i dzięki temu łatwiej się goi. Szycie łąkotki bocznej przynosi duże lepsze efekty niż jej usunięcie, mogące przyspieszyć zmiany degeneracyjne.

Szycie łąkotki przyśrodkowej

Łąkotka przyśrodkowa na ogół uszkadza się w rogu tylnym. Jest to ta część łąkotki, która w znacznym stopniu podlega przesunięciu w głąb stawu przy ruchach zgięcia stawu kolanowego. Z tego powodu działają na nią znacznie większe siły niż na łąkotkę boczną. Dostęp do rogu tylnego jest utrudniony i wymaga zastosowania implantów, które nie zawsze dają pewną stabilizację zapewniającą wygojenie. W przypadku niewygojenia się zszytej łąkotki przyśrodkowej niewygojona część z wyrwanym szwem, poza bólami, powoduje większe zniszczenie chrząstki niż wycięcie jej fragmentu. Poza tym naraża pacjenta na kolejny zabieg operacyjny. Wszystkie te czynniki sprawiają, że decyzję o szyciu rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej należy podjąć bardzo rozważnie, biorąc również pod uwagę fakt, że usunięcie uszkodzonego fragmentu na ogół wiąże się z wycięciem tylko około 10-20 % całkowitej powierzchni łąkotki.

Czynniki decydujące o kwalifikacji do zabiegu szycia łąkotki przyśrodkowej:

Decyzja o szyciu uszkodzonej łąkotki przyśrodkowej uzależniona jest od następujących czynników:

1. w jakiej strefie łąkotki przyśrodkowej doszło do uszkodzenia. Łąkotka przyśrodkowa ma trzy strefy:

• strefa red – przylega do torebki stawowej, ma najlepsze unaczynienie i dzięki temu daje dobre rokowania na wygojenie po zabiegu szycia
• centralną (strefa red-white) – ma gorsze unaczynienie niż strefa red i daje słabe rokowania na wygojenie się łąkotki po szyciu
• wewnętrzną (strefa white) położona najdalej od miejsca przyczepu łąkotki do torebki stawowej, ma bardzo słabe unaczynienie. Uszkodzeń łąkotki w tej strefie nie powinno się szyć, gdyż ryzyko niewygojenia się łąkotki jest bardzo duże.

2. typ uszkodzenia (wygląd uszkodzenia )

• podłużne – dają dobre rokowania w szyciu
• radialne i wielokierunkowe – nie mają dobrych rokowań do szycia

3. wiek pacjenta

Najlepsze rokowania do szycia łąkotki są u osób młodych (poniżej 30 roku życia), u których doszło do uszkodzenia łąkotki w wyniku urazu. Po 40 roku życia znacznie spada szansa na wygojenie się łąkotki po zabiegu szycia. W szczególności, gdy łąkotka miała już zaznaczone zmiany zwyrodnieniowe

Warunkiem koniecznym do przeprowadzenia operacji szycia łąkotki jest stabilne kolano, czyli takie, które posiada wydolne więzadło krzyżowe przednie. W przypadku niewydolności więzadła krzyżowego przedniego szycie łąkotki należy połączyć z zabiegiem rekonstrukcji tego więzadła.

Funkcjonuje kilka sposobów szycia łąkotki. Aby dowiedzieć się więcej operacji, możliwych technikach szycia łąkotki, postępowaniu pooperacyjnym  proszę kliknąć tu: https://ortopediainfo.pl/uszkodzenia-patologie-lakotki/#Szycie_lakotki_przysrodkowej

Więcej informacji o uszkodzeniach łąkotki znajduje się TUTAJ

Na poniższej animacji 3D dokładnie objaśniam czym polega zabieg artroskopowego szycia uszkodzonej łąkotki i omawiam najważniejsze momenty operacji.