USUNIĘCIE ŁĄKOTKI (MENISCEKTOMIA)  

Usunięcie łąkotki, inaczej meniscektomia, to zabieg wykonywany w przypadku uszkodzenia łąkotki przyśrodkowej, zwłaszcza jej rogu tylnego.

W trakcie zabiegu chirurg ortopeda usuwa tę część łąkotki, która jest niestabilna i powoduje drażnienie stawu. Resztę nieuszkodzonej łąkotki zostawia się. Zabieg wykonywany jest artroskopowo.  Przez jednocentymetrowe nacięcie chirurg ortopeda wprowadza do stawu kamerę. Drugie jednocentymetrowe nacięcie służy do wprowadzenia narzędzi, przy pomocy których chirurg usuwa  uszkodzony fragment łąkotki. Najczęściej lekarz operujący usuwa łąkotkę przy pomocy specjalnych kleszczy i urządzenia zwanego „shaverem”. Jest to urządzenie w kształcie rurki, na końcu której znajdują się obracające się os trza rozdrabniające tkanki. Rurka jest pusta, podłączona do ssaka, który zasysa rozdrobnione resztki łąkotki.

Próby zszycia rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej z reguły kończą się niepowodzeniem, gdyż ta powierzchnia łąkotki jest bardzo mobilna, podlega dużym siłom ścierającym przy kucaniu i ruchach rotacyjnych i z tego powodu bardzo ciężko się goi. Dlatego też przy uszkodzeniach tylnego rogu łąkotki przyśrodkowej znacznie lepszym rozwiązaniem jest usunięcie uszkodzonego fragmentu.

Szycie łąkotki łąkotki można rozważyć w przypadku uszkodzenia rogu przedniego i części centralnej łąkotki przyśrodkowej, a także w przypadku uszkodzenia łakotki bocznej.

Więcej informacji o uszkodzeniach łąkotki, objawach, diagnostyce oraz sposobach leczenia, a także postępowania pooperacyjnego znajduje się TUTAJ

Na poniższej animacji 3D szczegółowo tłumaczę na czym polega zabieg usunięcia łąkotki.