Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego ACL

Spis treści

Więzadło krzyżowe przednie ACL – anatomia

Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego ACL jest numerem jeden jeśli chodzi o najczęstszą przyczynę wykonywania zabiegów operacyjnych z powodu niestabilności stawu kolanowego. Więzadło krzyżowe przednie jest drugim najczęściej uszkadzającym się więzadłem w kolanie.

Więzadło krzyżowe przednie składa się z dwóch pęczków:

przednio-przyśrodkowego
tylno-bocznego

Więzadło krzyżowe przednie przebiega od przyśrodkowej powierzchni kłykcia bocznego kości udowej do przyśrodkowej części wyniosłości międzykłykciowej kości piszczelowej. Biegnie ono skośnie w dół i przyśrodkowo.

Więzadło krzyżowe przednie ACL – funkcja

Więzadło ACL stabilizuje staw kolanowy w dwóch płaszczyznach:

strzałkowej, zapobiegając wysuwaniu się piszczeli do przodu względem kości udowej przy ruchu od zgięcia do wyprostu. Za stabilizację w płaszczyźnie strzałkowej odpowiada głównie pęczek przednio-przyśrodkowy więzadła krzyżowego przedniego
rotacyjnej (ruch pivotu)

Za stabilizacje w tej płaszczyźnie odpowiada pęczek tylno-boczny. Niestabilności w tej płaszczyźnie nie udaje się kontrolować za pomocą mięśni. Niestabilność w płaszczyźnie rotacyjnej występuje rzadko.

Czasami dochodzi do uszkodzenia tylko jednego pęczka więzadła krzyżowego przedniego. W takim przypadku w zależności od tego który pęczek został uszkodzony występuje określony rodzaj niestabilności kolana.

Więzadło krzyżowe przednie jest drugim najczęściej uszkadzającym się więzadłem w kolanie. Jednocześnie jest numerem jeden jeśli chodzi o najczęstszą przyczynę wykonywania zabiegów operacyjnych z powodu niestabilności stawu kolanowego.

Zdecydowana większość to uszkodzenia przyczepu udowego. Urwania przyczepu piszczelowego zdarzają się rzadko i występują głównie u dzieci. Najczęściej towarzyszy im oderwanie przyczepu kostnego więzadła.

Bardzo często uszkodzeniu więzadła krzyżowego przedniego towarzyszy również uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego. Więzadło poboczne piszczelowe może zostać uszkodzone w różnym stopniu:

I stopień – naciągnięcie (wydłużenie części włókien, możliwy krwiak)
II stopień – naderwanie (część włókien zostaje naderwana, możliwy krwiak)
III stopień – całkowite zerwanie

Najczęściej więzadło poboczne uszkadza się w I lub II stopniu.

Często uszkodzeniu więzadła krzyżowego przedniego towarzyszy też uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej. Takie uszkodzenie wszystkich trzech struktur, czyli: więzadła krzyżowego przedniego, więzadła pobocznego piszczelowego i łąkotki przyśrodkowej nazywa się nieszczęśliwą triadą O’Donoghue.