Zapalenie kaletki podbarkowej

Spis treści

Informacje ogólne

Kaletka podbarkowa jest tworem w kształcie balona wypełnionego płynem. Oddziela i amortyzuje ścięgna mięśnia stożka rotatorów od wyrostka barkowego oraz zapewnienia lepszy ślizg głowy kości ramiennej pod wyrostkiem barkowym.

Zapalenie kaletki podbarkowej jest najczęstszym schorzeniem barku. Z reguły towarzyszy lub jest spowodowane przez inne schorzenia w stawie ramiennym, takie jak:

Zapalenie kaletki podbarkowej może być również spowodowane czynnikami ogólnoustrojowymi np. infekcją wirusową, chorobami metabolicznymi lub reumatoidalnym zapaleniem stawów.

Czasami, najczęściej u osób około 40 roku życia, dochodzi do samoistnego zapalenia kaletki podbarkowej, niespowodowanego innymi schorzeniami w stawie ramiennym.

Objawy

Zapalenie kaletki podbarkowej objawia się silnym, rozlanym po całym barku bólem, bardzo często występują bóle nocne.

Diagnostyka

rentgen (w celu wykluczenia innych schorzeń stawu ramiennego)
usg

Leczenie zachowawcze

Zapalenie kaletki podbarkowej leczy się głównie zachowawczo. Leczenie operacyjne stosuje się w przypadku, gdy zapalenie kaletki podbarkowej towarzyszy innym schorzeniom barku, wymagającym leczenia operacyjnego oraz przy reumatoidalnym zapaleniu stawów.

Leczenie zachowawcze polega na:

unieruchomieniu kończyny w temblaku przez około 10-14 dni. W przypadku nasilonych objawów unieruchomienie przedłuża się
unikaniu ruchów, będących czynnikiem drażniącym
zastosowaniu iniekcji sterydowych (zastrzyk do kaletki podbarkowej, mający silne działanie przeciwzapalne)
doustne niesteroidowe leki przeciwzapalne
chłodzenie
maści o działaniu przeciwobrzękowym i przeciwzapalnym

W przypadku osób, u których doszło do samoistnego zapalenia kaletki (czyli niespowodowanego przez inne schorzenia stawu ramiennego), np. w wyniku przeciążenia (osoby ćwiczące na siłowni), po leczeniu unieruchomieniem i leczeniu przeciwzapalnym należy również zastosować kinezoterapię, która ma na celu wzmocnienie pierścienia rotatorów w stawie ramiennym.

Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne zapalenia kaletki podbarkowej stosuje się w przypadku, gdy towarzyszy ono innej patologii w stawie barkowym wymagającej operacji. Leczenie operacyjne stosuje się również, gdy zapalenie kaletki podbarkowej jest wynikiem reumatoidalnego zapalenia stawów.

Leczenie operacyjne polega na usunięciu kaletki w ramach zabiegu artroskopii.

Orientacyjny czas zabiegu: 2h

Typ znieczulenia: ogólne dotchawicze

Pobyt w szpitalu: Pacjent przychodzi do szpitala w dniu zabiegu. Wszystkie badania oraz konsultacja anestezjologiczna wykonywane są wcześniej. Następnego dnia po operacji, jeśli nie ma żadnych powikłań, usuwany jest dren, pacjent dostaje instruktaż rehabilitacji i jest wypisywany do domu.

Postępowanie pooperacyjne

Pierwszy tydzień po operacji

Pierwsza kontrola poszpitalna, zdjęcie szwów po 7 dniach. Na wizycie pacjent dostaje skierowanie na rehabilitację.

Przez pierwszy tydzień po operacji pacjent przyjmuje leki przeciwbólowe. Zazwyczaj nie ma konieczności podawania leków przeciwkrzepliwych ani antybiotyku. Operowany bark powinien być chłodzony co 2-3 h przez 10-15 min, dzięki czemu zmniejszony będzie obrzęk i dolegliwości bólowe. Operowana kończyna powinna być unieruchomiona przez cały czas w ortezie ramiennej.

Pierwszego dnia po operacji bark może być mocno spuchnięty. Opuchlizna zmniejsza się zazwyczaj w ciągu 48h.

Drugi-czwarty tydzień po operacji

Operowana kończyna powinna być unieruchomiona w ortezie ramiennej do momentu ustąpienia dolegliwości bólowych

Rehabilitacja w 2-4 tygodniu:

– 2-3 razy w tygodniu

Kinezoterapia: Stosuje się ćwiczenia oparte na ruchach czynnych i biernych. Stosuje się też ćwiczenia mobilizujące łopatkę, a także czynne ćwiczenia nadgarstka oraz palców, aby nie doprowadzić do przykurczy, które mogą być następstwem unieruchomienia.

Fizykoterapia: zabiegi elektrostymulacji stożka rotatorów i mięśnia naramiennego, pole magnetyczne, krioterapia z azotem.

Czwarty-ósmy tydzień po operacji

Kontrola lekarska czwartym tygodniu od operacji. Lekarz ocenia stopień zaniku mięśniowego i zakres ruchu w stawie ramiennym. Na ogół nie ma potrzeby dalszej rehabilitacji.

Autor: Rafał Mikusek – ortopeda traumatolog